177- Spódnica o której dziwnie mówią.

Przez blogi, a może dzięki blogom zapałałam gorącą miłością do plisowanych spódnic. Nieustannie szukam długiej i ślinię się gdy tylko widzę kolejną u kogoś, a póki co zadowalam się tą oto krótką. Koleżanka widząc mnie w owym stroju stwierdziła, że wyglądam jakbym się urwała z Zespołu Pieśni i Tańca. Z ludowymi spódnicami ma oczywiście bardzo niewiele wspólnego, ale ogłaszam, że zawsze chciałam mieć taką prawdziwą, ludową kiecę i kiedyś sobie sprawię. Brat zaś gdy widział jak idę w tej spódnicy do teatru (nawet mnie się czasem zdarza) powiedział, że wreszcie założyłam coś innego niż jakiś latający dywan. Co autor miał na myśli, nie wiem. Bluzka jest tak naprawdę sukienką, ale przez to, że jest z takiego cienkiego materiału pewnie się nie przemogę by nosić ją w jej pierwotnym zastosowaniu. Choć oczywiście będę kombinować bo fason ma fajny.

Gdyby ktoś swym sokolim okiem rzucił na drzwi zamiast skupiać się na mojej osobie to zaznaczę, że nie jestem specjalistą od obróbki zdjęć:)

spódnica- new yorker
bluzko-sukienka- butik
naszyjnik- h&m
kolczyki- rossmann
bransoletka- prezent z Zakopanego